Dlaczego kupowanie prawdziwej skóry może być etyczne

Porady

Wyroby z naturalnej skóry od wieków cieszą się popularnością i renomą produktów uniwersalnych, ponadczasowych, prezentujących ponadprzeciętną wytrzymałość i klasyczne piękno. W ostatnich latach jednak coraz częściej pojawiają się głosy mówiące, że kupowanie wyrobów ze skóry zwierząt jest nieetyczne. Problem w tym twierdzeniu polega na tym, że jego argumentacja pełna jest przekłamań, półprawd i uogólnień. Na dodatek wiele z nich dotyczy tylko niektórych producentów (tych, którzy za wszelką cenę próbują zmniejszyć koszty działalności), dlatego w tym artykule odpowiemy na najczęściej powtarzane zarzuty pod adresem używania skóry jako surowca – po to, aby czytelnik mógł dokonać świadomego wyboru.

20 września 2022

5
Dlaczego kupowanie prawdziwej skóry może być etyczne

Skórzana torba — sprzeciw wobec marnotrawstwa

Jednym z argumentów przeciwko używaniu skóry zwierzęcej do produkcji galanterii skórzanej jest sugestia, że zwierzęta są hodowane specjalnie dla pozyskania skóry. W kontekście toreb tworzonych ze skóry bydlęcej jest to oczywista nieprawda, ponieważ większość skór używanych w manufakturach kaletniczych pochodzi ze zwierząt hodowanych przede wszystkim dla mięsa. Nieco inaczej sprawa ma się z gatunkami egzotycznymi, na przykład gadami, jednak ich skóra nie jest i nigdy nie będzie używana przez markę ADAM BARON.

 

Czym skutkuje fakt, że zwierzęta, których skórę wykorzystano w produkcji galanterii, były hodowane głównie na mięso? Na usta ciśnie się przede wszystkim jedno zdanie – firmy kaletnicze przeciwstawiają się marnotrawstwu szlachetnego surowca, który w innych okolicznościach po prostu byłby odpadkiem przy produkcji mięsa wołowego. Dodatkowym argumentem jest tutaj fakt, że przecież prawdziwa skóra, o ile odpowiednio pielęgnowana, jest bardzo trwałym materiałem, więc taki wyrób będzie wykorzystywany nawet przez dziesięciolecia, bez konieczności zastąpienia go kolejną sztuką.

 

 

 
 
 
Wyświetl ten post na Instagramie
 
 
 

Post udostępniony przez ADAM BARON (@adambaron_)

 

 

A z taką sytuacją mamy przecież często do czynienia w przypadku alternatywy dla naturalnej skóry. Mowa o eko-skórze, nazywanej też skajem, która niszczy się nawet po paru miesiącach intensywnego użytkowania. Efekt? Konieczność kupienia kolejnej torby – i to z materiału, który, wbrew nazwie, wcale ekologiczny nie jest. Do jego produkcji wykorzystywana jest bowiem ropa, a przy procesie jej przetwarzania uwalniane są toksyczne substancje, których negatywny wpływ na  środowisko nie podlega żadnej dyskusji.

 

Podsumowując – odpowiedzialni producenci skórzanych toreb zazwyczaj podają do publicznej wiadomości, z jakiej hodowli pochodzi ich skóra. W sytuacji, gdy torba jest wykonana ze skóry bydlęcej, mamy gwarancję, że zwierzę nie było hodowane stricte dla uzyskania tego właśnie surowca. Jest on de facto produktem ubocznym tej hodowli.

 

Etyczna hodowla jest możliwa

Ludzie używający kolejnego popularnego argumentu przeciwko naturalnej skórze twierdzą, że nawet jeśli pochodzi ona od zwierząt hodowanych na mięso, to jej wykorzystywania nie można uznać za etyczne ze względu na warunki, w jakich te zwierzęta na co dzień przebywają. Jednak trzeba zdać sobie sprawę z faktu, że nie wszystkie hodowle prowadzone są na skalę przemysłową, a zatem nie wszystkie zapewniają zwierzętom byt w warunkach przemysłowych.

 

Renomowane garbarnie i manufaktury kaletnicze będą kupować skóry z mniejszych hodowli, gdzie zwierzęta są traktowane z szacunkiem, ponieważ skóra od nich pochodząca jest zazwyczaj lepszej jakości, niż ta z masowego chowu. A przecież jest to jednym z głównych czynników warunkujących jakość i trwałość gotowego wyrobu, na czym bardzo zależy zakładom rzemieślniczym.

 

 

 
 
 
Wyświetl ten post na Instagramie
 
 
 

Post udostępniony przez ADAM BARON (@adambaron_)

 

 

Oprócz tego wiele krajów, w szczególności w Unii Europejskiej, ma w swoim porządku prawnym regulacje dotyczące tego, jak należy traktować zwierzęta, w tym te hodowlane. Dzięki temu jednym z elementów, na podstawie których możesz ocenić etyczność hodowli, jest właśnie kraj, w którym jest prowadzona. Wystarczy zapoznać się z tym, jak respektowane są w nim prawa zwierząt. Na przykład torby tworzone z włoskich skór bydlęcych będą z dużym prawdopodobieństwem pochodzić z wysokiej jakości hodowli, w których zwierzęta są dobrze traktowane.

 

Garbarnia garbarni nierówna

Innym elementem nagonki na wyroby skórzane jest kwestia garbowania skóry. Wiele garbarni, w szczególności w krajach azjatyckich, stosuje różne substancje chemiczne, w tym te, które są potencjalnie szkodliwe dla ludzi, jeśli są źle wykorzystane w procesie obrabiania skóry. Należy jednak pamiętać, że nie wszyscy korzystają z niskokosztowych rynków Dalekiego Wschodu, gdzie nadzór nad rzetelnością procesów produkcyjnych jest w praktyce niemożliwy. Na szczęście istnieją też ekologiczne metody na garbowanie, jak na przykład wykorzystywanie kory drzewnej zamiast chemikaliów w trakcie całego procesu. Na świecie różnie podchodzi się też do traktowania i bezpieczeństwa pracowników. Oczywiście w dobrych garbarniach pracują oni w pełnym komforcie.

 

Z tego względu, kiedy patrzy się na dostawców skóry, dobrą praktyką jest spojrzenie na kraj pochodzenia nie tylko samego surowca, ale także miejsca, w którym był on przetwarzany. Jeśli garbarnia znajduje się w Unii Europejskiej, np. we Włoszech, to musi ona spełniać ścisłe wytyczne odnośnie do jakości i ekologiczności swoich wyrobów. Natomiast w krajach Trzeciego Świata albo nie ma, albo są bardzo ograniczone regulacje w tym zakresie.

 

 

 
 
 
Wyświetl ten post na Instagramie
 
 
 

Post udostępniony przez ADAM BARON (@adambaron_)

 

 

Manufaktury kaletnicze, które prezentują swoje towary jako produkty luksusowe, zazwyczaj będą kupować swoją skórę z garbarni z wysokimi standardami i często ekologicznymi metodami obróbki – głównie ze względu na wysoką jakość takiej skóry oraz korzystny wpływ na ich własny wizerunek.

 

Etycznie pozyskana skóra naturalna nie jest oksymoronem

Na przykładzie torby ze skóry, kroki, które należy podjąć w celu dokonania świadomego zakupu, są jasno zdefiniowane. Najpierw trzeba sprawdzić materiał, z którego jest wykonana torebka. Jeśli jest z egzotycznego surowca, jak skóra krokodyla czy węża, to najpewniej pochodzi z hodowli na skórę. Jeśli natomiast jest wykonana ze skóry bydlęcej, to jest tylko produktem ubocznym innego przemysłu i wręcz manifestuje ideę niemarnotrawienia surowców.

 

Następnie trzeba prześledzić ciąg produkcji – skóra pochodząca z kraju z rozwiniętymi regulacjami odnośnie do praw zwierząt lub z małych, naturalnych hodowli, będzie pozyskana od zwierząt traktowanych humanitarnie. Jeśli nie możesz znaleźć bezpośrednio hodowli, warto spojrzeć na garbarnie, w których skóra na torbę jest obrabiana – często będą one kupować surowiec w tym samym kraju, w którym same są zlokalizowane. Jeśli produkują luksusową, najwyższej jakości skórę, to też jest to dobry wskaźnik, bo zapewne będą pozyskiwać surowiec z najlepszych hodowli.

 

 

 
 
 
Wyświetl ten post na Instagramie
 
 
 

Post udostępniony przez ADAM BARON (@adambaron_)

 

 

Ostatni etap to sprawdzenie metod garbowania skóry. Jeśli skóra na torbę jest garbowana z wykorzystaniem materiałów naturalnych, w szczególności, jeśli jest przetwarzana w krajach Unii Europejskiej, to proces ten zapewne w dużo mniejszym w porównaniu do innych części świata stopniu szkodzi środowisku i śmiało można stwierdzić, że używanie takiej trwałej, odpornej na uszkodzenia skóry jest jak najbardziej etyczne. A już z pewnością bardziej etyczne, niż noszenie wyrobu ze skóry sztucznej, która produkowana jest z ropy i której niska wytrzymałość znacząco zaniża żywotność produktu końcowego.

 

Zobacz także:

https://adam-baron.pl/porady/jak-odroznic-prawdziwa-skore-od-sztucznej